آرزو
                                                  عزیزه عنایت عزیزه عنایت

 

      کنج قفس نشسته و بستانم آرزو ست

        بی بال و پر هوای گلستــا نم آرزوسـت

                                     گر بگذری بگلشن و بشکفته بود گـــل

                                     یادم بکن که  غنچهء خند انم آرزوسـت

       دامن پر از ستاره شد ازاشک چون گهــر

       رخشنده شب ز گوشهء دامانم آرزو ست

                                     گر خیمهء جنــون زدم در دیــــار عـشـق

                                     لیلی صفت چو راه بیا بانــــم آر زو سـت

       تادست وگریبان شده ام با سپاه عشــــــق

       چون گل شگفته  چاک گریبانم آرزو ســـــت

                                       من مشت خاک و زرهء افتاده ام ولـــی

                                       دیدار و همنشینی سلطانم آرزو ســت

      ای غم برو : مــــزن به دری نسل آ دمـــی

      کز جان و دل بر احت انســــــانم آرزوسـت

                         گرچه ( عزیزه ) دور بود منز ل وصــال

                          لیکن به کاروان چو ساربانم آرزوست

  

 


April 29th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان